Για περισσότερο από ένα μήνα ο Χασάν Αλ Κοντάρ από τη Συρία διαμένει στο αεροδρόμιο της Κουάλα Λουμπούρ στη Μαλαισία, αδυνατώντας να εισέλθει στη χώρα ή να αγοράσει ένα εισιτήριο για να φύγει. Όπως ο Τομ Χανκς στην ταινία «The Terminal», το ιδιότυπο σπιτικό του βρίσκεται στις αναχωρήσεις του αεροδρομίου κι ενώ η πατρίδα του σπαράσσεται από τον εμφύλιο.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε μέσω WhatsApp στο διαδικτυακό μέσο που δημιούργησε ο Glenn Greenwald «The Intercept», o Al Kontar είπε ότι «ακούω τους ανθρώπους να φωνάζουνε στους υπαλλήλους των αεροπορικών εταιρειών για τις καθυστερήσεις 5 ή 10 λεπτών Και ενώ εγώ βρίσκομαι εδώ πέρα για 35 ημέρες».
#syrian_stuck_airport#mystory_Hassan #airport_is_my_home#the_terminal_movie
This is my 32 days @JustinTrudeau @tomhanks @guardian @AP @TIME @washingtonpost @nytimes @RT_Erdogan @SophieT @Maisie_Williams @liamcunningham1 @IAMLenaHeadey @nikolajcw @FoxNews @cnni @ABC @TheSun pic.twitter.com/IJUupKmqv6— Hassan Al Kontar (@Kontar81) April 7, 2018
Ο Γολγοθάς του ξεκίνησε πριν από 7 χρόνια. Εργαζόταν σε ασφαλιστική εταιρεία στο Άμπου Ντάμπι για πέντε χρόνια όταν έληξε το διαβατήριό του. Το 2011, όμως, η Αραβική Άνοιξη χτυπούσε τη Μέση Ανατολή και η Συρία έμπαινε στη δίνη του πολέμου. Όσοι νέοι δεν είχαν υπηρετήσει στο στρατό, όπως προβλεπόταν από νομοθετικό διάταγμα της συριακής κυβέρνησης, θεωρήθηκαν έναντιοι στο καθεστώς. Το αίτημά του για ανανέωση του διαβατηρίου απορρίφθηκε και χωρίς αυτό δεν είχε δυνατότητα ούτε να εργαστεί, ούτε να έχει μόνιμη κατοικία. Μέσα σε μία νύχτα έγινε πρόσφυγας. Αναγκάστηκε να περάσει στη μαύρη εργασία και σε απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Όπως λέει ο ίδιος, «αυτά τα πέντε χρόνια κρυβόμουν διαρκώς από την αστυνομία. Κάποιες φορές ήμουν άστεγος. Έμαθα τι σημαίνει να είσαι πεινασμένος για ημέρες».
Το 2017 συνελήφθη από τις αρχές των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων όπου και του έδωσαν δύο επιλογές: είτε να γυρίσει στη Συρία, είτε να επιβιβαστεί σε αεροπλάνο το οποίο τον μετέφερε στη Μαλαισία, μία από τις χώρες που επιτρέπουν στους Σύρους να εισέλθουν στο έδαφός της χωρίς να διαθέτουν βίζα.
Ούτε και εκεί όμως τον περίμενε μία καλύτερη τύχη. Δεν μπόρεσε να βρει δουλειά, οι συνθήκες διαβίωσης ήταν πολύ άσχημες, γεγονός που τον οδήγησε για ακόμη μία φορά στην απόφαση να αναζητήσει αλλού την τύχη του. Η σκέψη του ήταν το Εκουαδόρ και ο μοναδικός τρόπος για να φτάσει στον τελικό προορισμό του ήταν με πτήση της Turkish Airlines και ένα εισιτήριο που του κόστισε 2.300 δολάρια.
«θα πετούσα στην Κωνσταντινούπολη και από εκεί στην Μπόκοτα. Κατόπιν θα έφτανα στο Εκουαδόρ», ανέφερε. Για μία ακόμη φορά, όμως, τα πράγματα δεν πήγαν έτσι όπως τα έχει υπολογίσει. Ο επίσημος αερομεταφορέας της Τουρκίας του αρνήθηκε την επιβίβαση, χωρίς καμία αιτιολογία και μετά από μερικές ακόμη άγονες προσπάθειες να βρει λύση στο πρόβλημά του, εγκλωβίστηκε στο σαλόνι της Asia Airlines.
Παρά το γεγονός ότι μιλάει συχνά με την οικογένειά του στη Συρία, αδυνατούν να τον βοηθήσουν οικονομικά και έτσι παραμένει μετέωρος μεταξύ αφίξεων και αναχωρήσεων.