Στο προσκήνιο της αμερικανικής πολιτικής σκηνής επανέρχεται το Αλκατράζ, η θρυλική φυλακή-φρούριο στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο, μετά την πρόταση του πρώην προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για την επαναλειτουργία της με σκοπό να φιλοξενήσει εγκληματίες και παράνομους μετανάστες. Το ιστορικό αυτό σωφρονιστικό κατάστημα, που έκλεισε πριν από 60 χρόνια λόγω υψηλού κόστους συντήρησης και φθοράς των υποδομών, αποτέλεσε σύμβολο αυστηρής πειθαρχίας και αποτροπής εγκληματικότητας στις ΗΠΑ.
Το Αλκατράζ, γνωστό και ως «Ο Βράχος», κατασκευάστηκε αρχικά ως στρατιωτικό οχυρό στα μέσα του 19ου αιώνα, με σκοπό την προστασία του κόλπου του Σαν Φρανσίσκο από ενδεχόμενες απειλές. Η μετατροπή του σε ομοσπονδιακή φυλακή το 1934 σηματοδότησε μια νέα εποχή, καθώς φιλοξένησε μερικούς από τους πιο διαβόητους εγκληματίες της αμερικανικής ιστορίας, όπως ο Αλ Καπόνε και ο Τζορτζ «Machine Gun» Κέλλυ.
Η γεωγραφική απομόνωση του νησιού, τα παγωμένα και ασταθή νερά του Ειρηνικού Ωκεανού και η αυστηρή φύλαξη καθιστούσαν το Αλκατράζ σχεδόν απόρθητο. Η φυλακή λειτουργούσε με το δόγμα της ελάχιστης παροχής προνομίων: οι κρατούμενοι λάμβαναν μόνο τα απολύτως απαραίτητα – τροφή, ένδυση, στέγη και ιατρική φροντίδα. Οποιοδήποτε επιπλέον προνόμιο, όπως επισκέψεις ή πρόσβαση σε βιβλία, έπρεπε να κερδηθεί με καλή διαγωγή.
Αποδράσεις και διαβόητοι κρατούμενοι
Κατά τη διάρκεια των 29 ετών λειτουργίας της, το Αλκατράζ γνώρισε 14 απόπειρες απόδρασης από 36 συνολικά κρατούμενους, χωρίς καμία επίσημα επιτυχημένη. Η πιο γνωστή απόπειρα σημειώθηκε το 1962, όταν οι Φρανκ Μόρις και τα αδέλφια Τζον και Κλάρενς Άνγκλιν εξαφανίστηκαν από τα κελιά τους, αφήνοντας πίσω τους ψεύτικα κεφάλια από γύψο για να ξεγελάσουν τους φύλακες. Παρά τις εκτεταμένες έρευνες, η τύχη τους παραμένει άγνωστη και το μυστήριο τροφοδοτεί διαρκώς τη λαϊκή φαντασία.
Μεταξύ των διασημότερων κρατουμένων ξεχωρίζει ο Ρόμπερτ Στράουντ, γνωστός ως «Ο άνθρωπος με τα πουλιά του Αλκατράζ», ο οποίος αφιερώθηκε στην ορνιθολογία κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του.
Το υψηλό κόστος και το τέλος μιας εποχής
Το 1963, το Αλκατράζ έκλεισε οριστικά, καθώς το κόστος συντήρησης ήταν σχεδόν τριπλάσιο από οποιαδήποτε άλλη ομοσπονδιακή φυλακή. Οι διαβρωμένοι τοίχοι από το θαλασσινό νερό και οι παλιές υποδομές καθιστούσαν τη λειτουργία του μη βιώσιμη.
Μετά το κλείσιμο, το νησί παρέμεινε εγκαταλελειμμένο έως το 1969, όταν μια ομάδα Αμερικανών ιθαγενών το κατέλαβε για 19 μήνες, διεκδικώντας τα δικαιώματά τους. Σήμερα, το Αλκατράζ αποτελεί εθνικό ιστορικό μνημείο και δημοφιλή τουριστικό προορισμό, προσελκύοντας πάνω από 1,2 εκατομμύρια επισκέπτες ετησίως.
Η πρόταση Τραμπ και οι αντιδράσεις
Η πρόσφατη πρόταση του Ντόναλντ Τραμπ για την επαναλειτουργία του Αλκατράζ, ως «σύμβολο Νόμου, Τάξης και Δικαιοσύνης», προκάλεσε έντονες αντιδράσεις. Η Νάνσι Πελόζι, βουλευτής της Καλιφόρνιας, χαρακτήρισε την ιδέα «μη σοβαρή», τονίζοντας τη σημασία του νησιού ως ιστορικού μνημείου και πόλου έλξης για τον τουρισμό.
Παρά τις πολιτικές διαστάσεις, το Αλκατράζ παραμένει ένα ζωντανό μνημείο της αμερικανικής ιστορίας, που συνεχίζει να γοητεύει και να εμπνέει με τους θρύλους και τα μυστήριά του.