Στις πρώτες σκηνές του Μάτριξ, ο Νίο παίρνει στα χέρια του ένα βιβλίο, το οποίο αναγράφει στο εξώφυλλό του «Simulacra and Simulation». Σε αυτήν τη σκηνή οι Γουατσόφσκι, δημιουργοί της θρυλικής τριλογίας, αποκαλύπτουν τη βάση πάνω στην οποία συνέθεσαν το φιλοσοφικό υπόβαθρο της σύγκρουσης ανθρώπων-μηχανών. Λίγο αργότερα, ο Μορφέας προφέρει κάποια στιγμή την πιο διάσημη ρήση του Γάλλου φιλόσοφου Ζαν Μποντριγιάρ: «Καλωσορίσατε στην έρημο του πραγματικού».
Ένας μύθος του φημισμένου συγγραφέα, Jorge Luis Borges, συνθέτει τον νέο μύθο του Simulacra. Χαρτογράφοι μίας τεράστιας αυτοκρατορίας δημιούργησαν ένα χάρτη που ήταν τόσο μεγάλος και λεπτομερής, ώστε να καλύπτει ολόκληρη την αυτοκρατορία. Οι άνθρωποι ζούσαν πάνω του, καθώς ήταν μία άψογη απομίμηση της Αυτοκρατορίας. Όμως, μετά από χρόνια άρχισε να ξεθωριάζει και να αποκαλύπτει το πραγματικό έδαφος κάτω από τον χάρτη που είχε μετατραπεί σε άγονη γη. Στην αυτοκρατορία, σε αυτό το Simulacrum της πραγματικότητας δεν υπήρχε τιποτε άλλο παρά ένας ξεφτισμένος χάρτης… Ο Μποντριγιάρ, αναγνωρισμένος Γάλλος φιλόσοφος, χρησιμοποίησε την αναλογία του μύθου για να δημιουργήσει την θεωρία του. Στο Βιβλίο του “Simulacra and Simulations” υποστήριξε πως «το Simulacrum δεν είναι αυτό που αποκρύπτει την αλήθεια – είναι η αλήθεια που αποκρύπτει πως δεν υπάρχει τίποτα. Το Simulacrum είναι η πραγματικότητα».
Σύμφωνα με τον Μποντριγιάρ, βρισκόμαστε στην Τρίτη φάση των Simulacra, στην Εποχή της Πληροφορίας. Σήμερα η αναπαράσταση «επικρατεί εξ’ολοκλήρου της αληθινής πραγματικότητας, μιας και βρισκόμαστε στην εποχή του αντίγραφου, της κωδικοποίησης και της ενίσχυσης της πλαστής εικόνας μέσα από τους υπολογιστές, την Εικονική Πραγματικότητα, την παραγωγή των ειδήσεων και την χειραγώγηση μέσα από αυτά. Το αληθινό και το ψευδές δεν υπάρχουν πια, παρά μονάχα η προσωμοίωση της πραγματικότητας που δεν μοιάζει καθόλου με την αλήθεια, παρά είναι ένα αυτούσιο αντίγραφο του simulacrum». Σήμερα η πληροφορία αντικαθιστά τον ρόλο των μηχανών που είναι η θεμελιώδης αρχή της παραγωγής. Ο Μποντριγιάρ ονόμασε το φαινόμενο αυτό ως «Υπερ-Πραγματικότητα», που απεικονίζει την έλλειψη της ικανότητας που διαθέτει η Συνειδητότητα να διαχωρίζει το πραγματικό από το φανταστικό, μέσα σε αυτή την εποχή της Πληροφορίας και της ανεπτυγμένης Τεχνολογίας.
Στον σύγχρονο πολιτισμό δεν είναι πλέον δυνατόν να ξεχωρίσουμε το «πραγματικό» από την απομίμηση ή το αντίγραφο του πραγματικού, λέει ο Μποντριγιάρ στο βιβλίο του και μιλά για σύμβολα, σήματα και ότι η ανθρώπινη εμπειρία είναι μια προσομοίωση της πραγματικότητας.
Διανύουμε την περίοδο της «προσομοίωσης» στην οποία η παραγωγή αντικαθίσταται από τα MME, τους υπολογιστές, την επεξεργασία της πληροφορίας, και την οργάνωση της κοινωνίας σύμφωνα με κώδικες και μοντέλα εξομοίωσης.
Ο φιλόσοφος ισχυρίζεται ότι στην κοινωνία της κατανάλωσης και των ΜΜΕ, οι άνθρωποι είναι παγιδευμένοι στο παιχνίδι των εικόνων, των θεαμάτων και τον ομοιωμάτων και ότι έχουν όλο και μικρότερη σχέση με μια εξωτερική «πραγματικότητα». Περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο τα εμπορεύματα, τα μέσα μαζικής επικοινωνίας και οι τεχνολογίες παρέχουν ένα σύμπαν αυταπάτης και φαντασίωσης, όπου ο άνθρωπος κυριεύεται εξ ολοκλήρου από τις καταναλωτικές αξίες, ενώ παράλληλα γίνεται μόνιμος «πλοηγός» στους κόσμους του κυβερνοχώρου.
Οι δυστοπικές προειδοποιήσεις του Μποντριγιάρ φαντάζουν πιο επίκαιρες από ποτέ.