Τιμητική μνεία στην κατηγορία «Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων», στα LA Independent Women Film Awards, έλαβε η ομογενής καλλιτέχνιδα από τη Μελβούρνη, Κύνθια Πιακή (Kynthia Piakis), για την ταινία μικρού μήκους κινουμένων σχεδίων της με τίτλο «Παράπλευρες Απώλειες» (Collateral Damage), με την οποία διερευνά τις καταστροφικές επιπτώσεις του πολέμου στα παιδιά.
Η 26χρονη καλλιτέχνιδα, μιλώντας στον «Νέο Κόσμο», ανέφερε ότι το έργο επηρεάστηκε από τα πρόσφατα γεγονότα στη Γάζα, και ήθελε να επικοινωνήσει τον πόνο που προκαλεί αυτός αλλά και όλοι οι πόλεμοι.
Η Κύνθια Πιακή εξήγησε ότι η ταινία μικρού μήκους εστιάζει σε θέματα απώλειας, βίας κατά των γυναικών και τις σκληρές πραγματικότητες του πολέμου.
«Οι “Παράπλευρες Απώλειες” ξεκίνησαν ως ένα ποίημα που εξέφραζε τη θλίψη μου και εξελίχθηκαν σε ένα οπτικά εντυπωσιακό έργο που θίγει τα δεινά που υφίστανται τα παιδιά που βρίσκονται παγιδευμένα στα διασταυρούμενα πυρά του πολέμου», ανέφερε.
«Με όλα τα έσοδα από το έργο να πηγαίνουν στο Save the Children, οι “Παράπλευρες Απώλειες” δεν είναι απλώς μια ταινία – είναι ένα κάλεσμα για δράση για την προστασία των μελλοντικών γενεών».
Η καλλιτέχνιδα, με ρίζες από την Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη, ανέφερε ότι το συνολικό έργο (συμπεριλαμβανομένου του τραγουδιού που έγραψε για την ταινία) πήρε περίπου έξι μήνες για να ολοκληρωθεί, με τη βοήθεια της παραγωγού Faith Teo και του animator Ben Pergolizzi.
«Η Γάζα αποτέλεσε την αρχική έμπνευση για το έργο, το οποίο στη συνέχεια αγκάλιασε την τραγική πραγματικότητα όλων των παιδιών που υποφέρουν από τον πόλεμο παγκοσμίως. Το να βλέπεις τόσα αθώα παιδιά να χάνουν τη ζωή τους με τόσο σκληρό και απάνθρωπο τρόπο ήταν βαθιά συγκλονιστικό. Σε κάνει να αμφισβητείς την ανθρωπότητα και τα όρια των δυνατοτήτων της», ανέφερε.
Η ταινία μικρού μήκους αναδεικνύει πολλές από τις φρικαλεότητες του πολέμου, όπως την αιματοχυσία αμάχων και ανθρωπιστικών αποστολών, τον βιασμό γυναικών, την ταπείνωση των ανδρών και τους βομβαρδισμούς σε ζώνες ασφαλείας.
Η καλλιτέχνιδα επεσήμανε ξανά ότι το animation δεν στοχεύει τόσο στην ευαισθητοποίηση (καθώς οι πληροφορίες για το θέμα είναι ήδη εύκολα προσβάσιμες), αλλά στο να βοηθήσει τον θεατή να νιώσει τον πόνο του πολέμου και να αναρωτηθεί αν αυτή η καταστροφή μπορεί πραγματικά να συνεχιστεί.
Η Κύνθια Πιακή εξέφρασε την πεποίθησή της ότι στον πόλεμο δεν υπάρχουν αληθινοί νικητές, γεγονός που την ώθησε να ασχοληθεί με αυτό το θέμα. Πρόσθεσε ότι οι συγκρούσεις φαίνεται να επαναλαμβάνονται αδιάκοπα με την πάροδο του χρόνου, ανεξάρτητα από το πώς αντιλαμβάνεται κανείς την κάθε κατάσταση.
«Είμαστε όλοι εξίσου χαμένοι στον πόλεμο και όλοι εξίσου ικανοί να τον διεξάγουμε», είπε.
Εξέφρασε τη λύπη της που πολλοί πιο διάσημοι καλλιτέχνες από την ίδια έχουν εκφράσει τις σκέψεις τους για το χάος του πολέμου, χωρίς αυτό να έχει επιφέρει ουσιαστική αλλαγή στη στάση των ανθρώπων.
Η Κύνθια Πιακή τόνισε ότι αισθάνεται βαθιά συνδεδεμένη με την ελληνική της καταγωγή, η οποία σε μεγάλο βαθμό επηρέασε την αντίληψή της για τις συγκρούσεις.
«Οι Έλληνες γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλο έθνος τι σημαίνει να πολεμάς για τη γη, την κουλτούρα και το μέλλον σου», ανέφερε.
«Το όνομά μου, Κύνθια, προέρχεται από την Άρτεμη, τη θεά του πολέμου. Με έναν περίεργο τρόπο, νιώθω πως γεννήθηκα για να πολεμώ για τους άλλους και να υψώνω τη φωνή μου για να προσφέρω στους άλλους την ελευθερία που τους αξίζει», κατέληξε.