Στην πολυσύχναστη καρδιά της Κόρντομπα, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς γιατί οι χαλίφηδες της Αλ-Αντάλου επέλεξαν την πόλη ως πρωτεύουσα της δυτικοευρωπαϊκής αυτοκρατορίας τους το 711 μ.Χ. Οι δαιδαλώδεις δρόμοι – όπου τα κτίρια στέκονται στο διάβα των χρόνων και το άρωμα του καπνού αναδύεται από τα ζεστά μπαρ – θυμίζουν περισσότερο τις ηλιοκαμένες μεντίνας της Μέσης Ανατολής παρά τις λεωφόρους της Μαδρίτης ή της Βαλένθια.
Αυτά τα δαιδαλώδη μονοπάτια ψιθυρίζουν ιστορίες ισλαμικής επιρροής που χρονολογούνται πάνω από μια χιλιετία, παρά το γεγονός ότι πολλοί πιστεύουν ότι η μουσουλμανική ενσωμάτωση στη Δύση είναι μια σχετικά πρόσφατη έννοια. Πρόκειται για ένα συγκρουσιακό θέμα συζήτησης, το οποίο συχνά καθοδηγείται από τα παγκόσμια γεγονότα και όχι από την πραγματική ζωή των μουσουλμάνων στη δυτική κοινωνία.
Το Ισλάμ στην Ευρώπη δεν είναι καθόλου πρόσφατο. Στην πραγματικότητα, η επιρροή του στην Κόρδοβα προϋπήρχε πολλών σύγχρονων ευρωπαϊκών χωρών όπως τις γνωρίζουμε σήμερα. Παρατηρήσεις του Ισλάμ όπως το Ραμαζάνι – η 30ήμερη περίοδος νηστείας που οι μουσουλμάνοι σε όλο τον κόσμο τηρούν κάθε χρόνο – αξίζουν τη θέση τους στον ιστορικό κανόνα της Ευρώπης.
Για ένα μήνα, οι Ευρωπαίοι μουσουλμάνοι ξυπνούν πριν από την ανατολή του ηλίου για το σούχουρ (το γεύμα πριν από την αυγή), νηστεύουν κατά τη διάρκεια της ημέρας και στη συνέχεια διακόπτουν τη νηστεία τους στο ιφτάρ (το γεύμα κατά τη δύση του ηλίου). Συναντιούνται για πνευματικό στοχασμό και κοινοτικές δραστηριότητες σε τζαμιά σε όλη την Ευρώπη, όπως κάνουν και αλλού στον κόσμο. Όμως μόνο η Κόρδοβα μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι η γενέτειρα του Ραμαζανιού στην Ευρώπη, καθώς η πόλη είναι το πρώτο μέρος όπου το Ραμαζάνι τηρήθηκε με οργανωμένο τρόπο.
Μόλις έναν αιώνα μετά την ίδρυση του Ισλάμ, ένας στρατός Αράβων και Βερβερίνων έφυγε από τη Δαμασκό, διέσχισε τη Βόρεια Αφρική και διέσχισε τα Στενά του Γιβραλτάρ. Το όραμά τους ήταν να δημιουργήσουν ένα νέο χαλιφάτο που θα ανταγωνιζόταν τα κέντρα της ισλαμικής εξουσίας στην Αίγυπτο και το Λεβάντε.
Επέλεξαν την Κόρντομπα ως πρωτεύουσά τους και κατά τα επόμενα 780 χρόνια το ισλαμικό έθνος της Αλ-Αντάλου πήρε σιγά σιγά μορφή. Στο απόγειό της, η Κόρδοβα ήταν μια πρωτεύουσα με περισσότερους από 300.000 κατοίκους και το κέντρο ενός χαλιφάτου που κάλυπτε μεγάλο μέρος της Ιβηρικής Χερσονήσου.
Η πόλη συνορεύει στα βόρεια με την οροσειρά Sierra Morena της Ισπανίας, η οποία διχοτομεί αυτό το τμήμα της Ανδαλουσίας. Τα σύγχρονα κτίρια της Κόρδοβα – τα οποία, σύμφωνα με το νόμο, πρέπει να έχουν ύψος μικρότερο από επτά ορόφους για να μην μειώνονται οι εξέχουσες κορυφές του καθεδρικού της ναού – εκτείνονται πλέον κατά μήκος των όχθων του ποταμού Guadalquivir.
Η Κόρντομπα αποτυπώνει υπέροχα τη βαθιά ριζωμένη ιστορία του Ισλάμ και του Ραμαζανιού στην Ευρώπη και αποδείχθηκε ένας αξιοσημείωτος προορισμός για να εξερευνήσει κάποιος τις επιρροές της θρησκείας πέρα από τη Μέση Ανατολή.