Μια σειρά προηγμένων εξετάσεων δεν διαπίστωσε καμία εγκεφαλική βλάβη ή εκφύλιση μεταξύ των διπλωματών των ΗΠΑ και άλλων κυβερνητικών υπαλλήλων που πάσχουν από μυστηριώδη προβλήματα υγείας που κάποτε ονομάστηκαν “σύνδρομο της Αβάνας“, ανέφεραν ερευνητές τη Δευτέρα.
Η σχεδόν πενταετής μελέτη των Εθνικών Ινστιτούτων Υγείας δεν προσφέρει καμία εξήγηση για συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, προβλήματα ισορροπίας και δυσκολίες στη σκέψη και τον ύπνο που αναφέρθηκαν για πρώτη φορά στην Κούβα το 2016 και αργότερα από εκατοντάδες Αμερικανούς υπαλλήλους σε πολλές χώρες.
Αλλά έρχεται σε αντίθεση με ορισμένα προηγούμενα ευρήματα που έθεταν το φάσμα των εγκεφαλικών τραυματισμών σε ανθρώπους που βιώνουν αυτό που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αποκαλεί τώρα “ανώμαλα περιστατικά υγείας“.
“Αυτά τα άτομα έχουν πραγματικά συμπτώματα και περνούν πολύ δύσκολες στιγμές”, δήλωσε ο Δρ Leighton Chan, επικεφαλής της ιατρικής αποκατάστασης του NIH, ο οποίος συνέβαλε στην καθοδήγηση της έρευνας. “Μπορεί να είναι αρκετά βαθιά, να προκαλούν αναπηρία και να είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν”.
Ωστόσο, οι νέες μαγνητικές τομογραφίες δεν εντόπισαν σημαντικές διαφορές στον όγκο, τη δομή ή τη λευκή ουσία του εγκεφάλου – δείγματα τραυματισμού ή εκφυλισμού – όταν οι ασθενείς με σύνδρομο της Αβάνας συγκρίθηκαν με υγιείς κυβερνητικούς υπαλλήλους με παρόμοιες θέσεις εργασίας, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στην ίδια πρεσβεία. Ούτε υπήρχαν σημαντικές διαφορές σε γνωστικά και άλλα τεστ, σύμφωνα με τα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο Journal of the American Medical Association.
Αν και αυτό δεν θα μπορούσε να αποκλείσει κάποια παροδική βλάβη όταν άρχισαν τα συμπτώματα, οι ερευνητές δήλωσαν ότι είναι καλά νέα το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν να εντοπίσουν μακροπρόθεσμους δείκτες στις εγκεφαλικές σαρώσεις που είναι χαρακτηριστικοί μετά από τραύμα ή εγκεφαλικό επεισόδιο.
Αυτό “θα πρέπει να είναι κάποια καθησύχαση για τους ασθενείς”, δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης Louis French, νευροψυχολόγος στο Εθνικό Στρατιωτικό Ιατρικό Κέντρο Walter Reed που αντιμετωπίζει το σύνδρομο της Αβάνας. “Μας επιτρέπει να επικεντρωθούμε στο εδώ και τώρα, στο να επαναφέρουμε τους ανθρώπους εκεί που πρέπει να είναι”.
Ένα υποσύνολο, περίπου το 28%, των περιπτώσεων του συνδρόμου της Αβάνας διαγνώστηκε με ένα πρόβλημα ισορροπίας που ονομάζεται επίμονη ταχυ-αντιληπτική ζάλη ή PPPD. Συνδέεται με προβλήματα του εσωτερικού αυτιού καθώς και με έντονο στρες και προκύπτει όταν ορισμένα δίκτυα του εγκεφάλου δεν παρουσιάζουν τραυματισμό αλλά δεν επικοινωνούν σωστά. Ο French το αποκάλεσε “δυσπροσαρμοστική αντίδραση”, όπως ακριβώς οι άνθρωποι που σκύβουν για να ανακουφίσουν τον πόνο στην πλάτη μπορεί να έχουν πρόβλημα στάσης του σώματος ακόμη και μετά την εξάλειψη του πόνου.
Οι έχοντες το σύνδρομο της Αβάνας ανέφεραν περισσότερη κόπωση, συμπτώματα μετατραυματικού στρες και κατάθλιψη.