Ο Βλαντίμιρ Πούτιν συγκέντρωσε το 87,97% των ψήφων στην εκλογική διαδικασία η οποία διεξήχθη στην Ρωσία με στόχο την ανανέωση της προεδρικής του θητείας για πέμπτη φορά, σύμφωνα με τα πρώτα επίσημα αποτελέσματα. Το αποτέλεσμα σημαίνει ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν, 71 ετών, θα εξασφαλίσει νέα εξαετή θητεία ξεπερνώντας τον Ιωσήφ Στάλιν ως ο μακροβιότερος ηγέτης της Ρωσίας για περισσότερα από 200 χρόνια. O πρόεδρος της Ρωσίας τόνισε στις πρώτες μετεκλογικές δηλώσεις του ότι «πηγή της εξουσίας στη Ρωσία είναι ο λαός και κανείς δεν θα μπορέσει να καταστείλει τη βούληση του». Μίλησε για μεγάλα σχέδια εκφράζοντας βεβαιότητα ότι θα επιτύχουν και υποστήριξε ότι «η Ρωσία είναι υποστηρικτής των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων σχετικά με την Ουκρανία», εκφράζοντας παράλληλα ευγνωμοσύνη προς τις Ένοπλες Δυνάμεις.β«Οι εκλογές στη Ρωσία είναι δημοκρατικές, ενώ στην Αμερική χρησιμοποιούν την εξουσία για να επιτεθούν σε υποψήφιο» (Τραμπ), πρόσθεσε, ενώ κατά την ομιλία του, ήταν πλαισιωμένος από νεαρούς, τονίζοντας ότι όλοι βρίσκονται στην ίδια ομάδα. «Οι Ρώσοι που χάλασαν ψηφοδέλτια θα αντιμετωπιστούν», προειδοποίησε τους οπαδούς της αντιπολίτευσης.
Οι ρωσικές εκλογές ήταν «προφανώς όχι ελεύθερες ούτε δίκαιες καθώς ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν είχε φυλακίσει τους αντιπάλους του και εμπόδισε άλλους υποψήφιους να αντιπαρατεθούν», ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος λίγα λεπτά μετά την πρώτη ανακοίνωση της Μόσχας για το εκλογικό αποτέλεσμα.
Ο Πούτιν υπηρετεί ως προέδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας από το 2012. Στην θέση αυτή είχε βρεθεί ξανά από το 2000 μέχρι το 2008. Επίσης υπήρξε και ο πρωθυπουργός της χώρας από το 2008 έως το 2012. Από το 2012 έως σήμερα κατέχει και πάλι το ύψιστο αξίωμα της χώρας του.
Η γέννηση, οι σπουδές και τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα
Ο Βλαντιμίρ Βλαντιμίροβιτς Πούτιν γεννήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 1952 στο Λένινγκραντ της Σοβιετικής Ένωσης (σήμερα Αγία Πετρούπολη της Ρωσικής Ομοσπονδίας). Ήταν ο μικρότερος από τα τρία παιδιά του Βλαντιμίρ Σπιριντόνοβιτς Πούτιν (1911-1999) και της Μαρίας Σελόμοβα (1911-1998). Ο πατέρας του ήταν χαμηλόβαθμος στρατιωτικός και η μητέρα του εργάτρια σε εργοστάσιο. Ο παππούς του Σπιρίντον Πούτιν ήταν προσωπικός μάγειρος του τόσο του Λένιν όσο και του Στάλιν, σύμφωνα με τον εγγονό του.
Ο νεαρός Βλαντιμίρ σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λένινγκραντ, όπου ένας από τους καθηγητές του ήταν ο Ανατόλι Σόμπτσακ, αργότερα ένας από τους κορυφαίους μεταρρυθμιστές πολιτικούς της περιόδου της περεστρόικα. Μετά την αποφοίτησή του, υπηρέτησε για 15 χρόνια ως αξιωματικός πληροφοριών της KGB, τα έξι από τα οποία στη Δρέσδη της τότε Ανατολικής Γερμανίας. Τον Ιούλιο του 1983 νυμφεύτηκε τη φιλόλογο και αεροσυνοδό Λιουντμίλα Σκρέμπνεβα, με την οποία απέκτησε δύο κόρες. Το ζευγάρι θα χωρίσει το 2014.
Το 1990 ο Πούτιν αφυπηρέτησε από την KGB με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη κι επέστρεψε στη Ρωσία, όπου προσελήφθη ως αναπληρωτής πρύτανης του Πανεπιστημίου του Λένινγκραντ με ευθύνη τις εξωτερικές σχέσεις του ιδρύματος. Λίγο αργότερα έγινε σύμβουλος του Σόμπτσακ, του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου δημάρχου της Αγίας Πετρούπολης. Κέρδισε γρήγορα την εμπιστοσύνη του κι έγινε γνωστός ευρύτερα για τις διοικητικές του ικανότητες. Μέχρι το 1994 είχε ανέβει στη θέση του πρώτου αντιδημάρχου.
Το 1996 εγκαταστάθηκε στη Μόσχα και εντάχθηκε στο επιτελείο του προέδρου Μπόρις Γέλτσιν, ως αναπληρωτής του Πάβελ Μποροντίν, του προσωπάρχη του Κρεμλίνου. Τον Ιούλιο του 1998, ο πρόεδρος Γέλτσιν τον διόρισε επικεφαλής της FSB (διαδόχου της KGB) και λίγο αργότερα έγινε γραμματέας του σημαντικού Συμβουλίου Ασφαλείας. Ο Γέλτσιν, ο οποίος αναζητούσε τον διάδοχό του, διέκρινε τα προσόντα του Πούτιν και τον διόρισε πρωθυπουργό το 1999.
Άρχισε να γίνεται ευρύτερα γνωστός, όταν ξεκίνησε μια καλά οργανωμένη στρατιωτική επιχείρηση κατά των αυτονομιστών ανταρτών στην Τσετσενία. Απηυδισμένο από την αλλοπρόσαλλη διακυβέρνηση του Γέλτσιν τα προηγούμενα χρόνια, το ρωσικό κοινό εκτίμησε την ψυχραιμία και την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού του. Η υποστήριξη του Πούτιν σ’ ένα νέο εκλογικό μπλοκ, την «Ενότητα», εξασφάλισε την επιτυχία του στις βουλευτικές εκλογές της 19ης Δεκεμβρίου 1999.
Λίγες ημέρες αργότερα, στις 31 Δεκεμβρίου 1999, ο Γέλτσιν ανακοίνωσε απροσδόκητα την παραίτησή του και όρισε τον Πούτιν προσωρινό πρόεδρο. Υποσχόμενος να ανασυγκροτήσει την αποδυναμωμένη Ρωσία, ο λιτός και συγκρατημένος Πούτιν κέρδισε εύκολα τις εκλογές της 26ης Μαρτίου 2000 με το 53,4% των ψήφων. Στην πρώτη του θητεία, προσπάθησε να τερματίσει τη διαφθορά και να δημιουργήσει μια ισχυρά ρυθμισμένη οικονομία της αγοράς.
Ανέλαβε γρήγορα τον έλεγχο στις 89 περιφέρειες και δημοκρατίες της Ρωσίας, τις οποίες χώρισε σε επτά νέες ομοσπονδιακές περιφέρειες και όρισε ο ίδιος τον πρόεδρό τους. Το επόμενο βήμα του ήταν η μείωση της δύναμης των μεγιστάνων του πλούτου και των βαρώνων των μέσων ενημέρωσης, τουλάχιστον όσων τον αντιπολιτεύονταν. Έκλεισε πολλά μέσα ενημέρωσης και ξεκίνησε δικαστικές διώξεις κατά των λεγόμενων «ολιγαρχών».
Συνέχισε να αντιμετωπίζει δύσκολες καταστάσεις στην Τσετσενία, ιδιαίτερα από τους αυτονομιστές αντάρτες που πραγματοποιούσαν επιθέσεις στα ομοσπονδιακά στρατεύματα που στάθμευαν στην περιοχή και τρομοκρατικές επιθέσεις στη Μόσχα. Το 2002 κήρυξε τη στρατιωτική εκστρατεία στην Τσετσενία περαιωμένη, αλλά οι απώλειες παρέμειναν σε υψηλά επίπεδα.
Ο Πούτιν αντιτάχθηκε έντονα στην απόφαση του αμερικανού προέδρου Τζορτζ Μπους του νεώτερου να εγκαταλείψει το 2001 τη Συνθήκη κατά των Βαλλιστικών Πυραύλων (ABM Treaty), που είχαν υπογράψει το 1972 ο ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης Λεονίντ Μπρέζνιεφ και ο αμερικανός πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον.
Σε απάντηση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις ΗΠΑ δεσμεύτηκε για τη βοήθεια και τη συνεργασία της Ρωσίας στην αμερικανική εκστρατεία κατά των τρομοκρατών και των συμμάχων τους, προσφέροντας τη χρήση του ρωσικού εναέριου χώρου για ανθρωπιστικές επιχειρήσεις και επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης. Παρ’ όλα αυτά, ο Πούτιν μαζί με τον γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρτ Σρέντερ και τον γάλλο πρόεδρο Ζακ Σιράκ αντιτάχθηκαν στα σχέδια των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας να χρησιμοποιήσουν βία για την ανατροπή του προέδρου του Ιράκ Σαντάμ Χουσεΐν.
Εκμεταλλευόμενος την άνθηση της ρωσικής οικονομίας μετά την παρατεταμένη ύφεση της δεκαετίας του ‘90, ο Πούτιν επανεξελέγη άνετα με το 71,9% των ψήφων στις προεδρικές εκλογές της 14ης Μαρτίου 2004. Στις βουλευτικές εκλογές του Δεκεμβρίου του 2007, το κόμμα του «Ενωμένη Ρωσία» κέρδισε τη συντριπτική πλειοψηφία των εδρών. Αν και η εκλογική διαδικασία αμφισβητήθηκε από διεθνείς παρατηρητές και το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ρωσίας, η ευρεία νίκη του επιβεβαίωσε την απήχησή του στο εκλογικό σώμα. Μία πρόβλεψη στο Σύνταγμα της Ρωσίας ανάγκασε τον Πούτιν να μην διεκδικήσει τρίτη συνεχόμενη θητεία το 2008 και να επιλέξει ως διάδοχό του τον Ντμίτρι Μεντβέντεφ.