Ο Φεβρουάριος του 2024 έχει 29 μέρες αντί για 28 πράγμα που σημαίνει ότι πρόκειται για δίσεκτο έτος.
Ουσιαστικά δίσεκτο είναι το κάθε έτος έχει 366 ημέρες, αντί για τις 365 που έχουν τα υπόλοιπα έτη. Κατά τη διάρκεια των δίσεκτων ετών, λοιπόν, ο Φεβρουάριος έχει 29, αντί για τις καθιερωμένες του 28 ημέρες.
Τα δίσεκτα έτη λαμβάνουν χώρα κάθε 4 χρόνια και ο τρόπος για να βρείτε εάν κάποιο έτος είναι δίσεκτος είναι πολύ απλός: απλά διαιρέστε το με τον αριθμό 4. Το επόμενο δίσεκτο έτος μετά από το 2024 είναι το 2028, έπειτα το 2032 κ.ο.κ.
Ο λόγος που επινοήθηκαν τα δίσεκτα έτη είναι για να διορθωθούν οι ατέλειες του πολιτικού ημερολογίου σε σχέση με το αστρονομικό. Αν δεν γινόταν αυτή η διόρθωση, σε βάθος πολλών ετών θα είχαμε τον Ιανουάριο καλοκαίρι και τον Ιούλιο χειμώνα.
Το ημερολόγιο αυτό είναι ένα τροπικό ηλιακό ημερολόγιο, με λίγα λόγια καθορίζεται από τη θέση της Γης κατά την περιστροφή της γύρω από τον Ήλιο.
Όμως, το μοτίβο της περιστροφής αυτής στην πραγματικότητα δεν επαναλαμβάνεται σε ακέραιους αριθμούς, καθώς η διάρκεια της ημέρας δεν είναι πάντα σταθερή και υπάρχουν διακυμάνσεις μερικών δευτερολέπτων ή ακόμα και λεπτών. Έτσι, στην πραγματικότητα το κάθε έτος έχει διάρκεια 365 και 6 ώρες περίπου.
Μια απλή λύση για την περίσσεια αυτή, είναι να «μαζεύουμε» τις ώρες αυτές για 4 συνεχόμενα χρόνια, μέχρι να συγκεντρωθεί ένα 24ωρο το οποίο και λαμβάνει χώρα κάθε 4 χρόνια. Αιώνες πριν, στην αρχαία Ρώμη, όταν βρισκόταν σε ισχύ το Ιουλιανό ημερολόγιο, επαναλαμβανόταν η 24η Φεβρουαρίου κάθε 4 χρόνια, αλλά με τον ερχομό του Γρηγοριανού ημερολογίου προστέθηκε μια επιπλέον ημέρα.
Δίσεκτα χαρακτηρίζονται τα έτη που έχουν 366 ημέρες αντί για 365
Η ιστορία της… γρουσουζιάς φαίνεται πως ξεκίνησε από τους Ρωμαίους όταν έφτασαν να γιορτάζουν τις καλοκαιρινές γιορτές του θερισμού μέσα στον ημερολογιακό χειμώνα και αποφάσισαν να λάβουν δράση για να αναστρέψουν την κατάσταση.
Τη λύση βρήκε ο Ιούλιος Καίσαρας προσθέτοντας στο ημερολόγιο ορισμένες μέρες σε κάθε έτος, ώστε να συμβαδίζει η μέτρηση του χρόνου με τις εποχές. Την αποστολή ανέθεσε στους ιερείς, οι οποίοι, όμως, εκμεταλλεύτηκαν αυτό το προνόμιο: προσέθεταν μέρες, αναλόγως των συμφερόντων τους με σκοπό να παραμένουν περισσότερο στην εξουσία οι ευνοούμενοί τους, φτάνοντας έτσι μερικές φορές στο σημείο τα έτη να έχουν μέχρι και 450 ημέρες!
Όταν ο Καίσαρας αντιλήφθηκε ότι οι προσπάθειές του απέβησαν άκαρπες, ανέθεσε τη λύση του προβλήματος σε φιλόσοφους και μαθηματικούς. Αυτός που βρήκε τη λύση ήταν ο Έλληνας αστρονόμος Σωσιγένης, ο οποίος πρότεινε να υιοθετήσει το ημερολόγιο του Πτολεμαίου του Γ’, δηλαδή αυτό που ισχύει και σήμερα.Το 46 π.Χ. κατόπιν εντολής του Ιουλίου Καίσαρα μεταρρύθμισε το υφιστάμενο τότε ημερολόγιο των 365 ημερών στο νέο Ιουλιανό, όπως ονομάσθηκε, με την προσθήκη μιας ημέρας κάθε τέσσερα χρόνια (εφαρμογή δίσεκτου έτους). Για να γίνει δε αυτή η διόρθωση το έτος εκείνο δηλαδή το 46 π.Χ διήρκεσε 445 ημέρες!. Το έτος αυτό χρησιμοποιείται ακόμη σήμερα από τους αστρονόμους και τις διαστημικές αποστολές.
Γιατί θεωρούνται γρουσούζικα τα δίσεκτα έτη;
Αργότερα, οι Ρωμαίοι φέρεται πως αποφάσισαν να αφαιρέσουν άλλη μία μέρα από τον Φεβρουάριο και να τη μεταφέρουν στον Αύγουστο προς τιμήν του Αυτοκράτορά τους.Και αυτός φαίνεται, λοιπόν, ότι είναι ο λόγος που ο δεύτερος μήνας του χρόνου έχει μία μέρα λιγότερη. Μάλιστα, το να αφαιρέσουν τελικά μια μέρα από τον Φεβρουάριο δεν ήταν τυχαίο, καθώς ο μήνας αυτός, ήταν ο μήνας των νεκρών, της μετάνοιας και του ηθικού τους απολογισμού.
Όσον αφορά τον Φεβρουάριο και έχοντας υπόψιν τις λαϊκές δοξασίες, οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι τον μήνα της εξιλέωσης κυκλοφορούσε ανάμεσα τους ο Άδης, ο οποίος μοίραζε δεινά στη δύστυχη ανθρωπότητα. Γι’ αυτό και αυτόν τον μήνα δεν ξεκινούσαν εργασίες με μακροχρόνια διάρκεια, όπως φύτευση αμπελιών, θεμελίωση σπιτιών ή γάμοι. Όταν οι Έλληνες κατακτήθηκαν από τους Ρωμαίους, μια σειρά παραδόσεων κληρονόμησε η κουλτούρα του λαού μας, ανάμεσά τους και το “γρουσούζικο δίσεκτο έτος”.