Σχεδόν 200 πρώην υπάλληλοι εργολάβου που είχε αναλάβει τον έλεγχο περιεχομένου για λογαριασμό του Facebook στην Κένυα υπέβαλαν αγωγή με την οποία ζητούν αποζημιώσεις 1,6 δισ. δολαρίων για τις εργασιακές συνθήκες και την ψυχική οδύνη που υπέστησαν.
Η υπόθεση επαναφέρει στο προσκήνιο τα προβλήματα ψυχικής υγείας μεταξύ των εργαζομένων που ελέγχουν την καταλληλότητα των βίντεο που αναρτούν οι χρήστες.
Είναι η την πρώτη προσφυγή εργαζομένων εκτός των ΗΠΑ, όπου το Facebook κατέληξε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με τους επόπτες το 2020.
Η νέα υπόθεση αφορά την εταιρεία Sama, εργολάβου του Facebook, η οποία έχει την έδρα της στις ΗΠΑ αλλά είχε στήσει κέντρο ελέγχου περιεχομένου στο Ναϊρόμπι. Οι υπάλληλοί της υπέβαλαν αγωγή όταν η εταιρεία σταμάτησε τις δραστηριότητές της και τους απέλυσε, αφήνοντάς τους χωρίς δουλειά μετά τα ψυχικά τραύματα που υπέστησαν.
Για οκτώ ώρες κάθε μέρα, οι επόπτες έβλεπαν βίντεο και άλλο περιεχόμενο που ανεβάζουν οι χρήστες του κοινωνικού δικτύου σε όλη την Αφρική, διαγράφοντας τις αναρτήσεις που παραβιάζουν τους όρους χρήσης.
Σεξουαλική κακοποίηση παιδιών, δολοφονίες και άλλα εγκλήματα περιλαμβάνονται συχνά στα βίντεο προς έλεγχο.
«Ιστορία εκμετάλλευσης»
Ορισμένοι επόπτες φώναζαν ή έκλαιγαν, δήλωσε στο Associated Press ο Νέιθαν Νκουζιμάνα, ο οποίος θυμάται ότι επέστρεφε εξουθενωμένος και κλειδωνόταν στην κρεβατοκάμαρα για να ξεχάσει τι είχε δει στην οθόνη.
Ο Νκουζιμάνα καταγγέλλει ότι η ψυχολογική υποστήριξη που ήταν υποχρεωμένη να προσφέρει η Sama, καθώς οι ψυχολόγοι δεν έδειχναν κατάλληλα εκπαιδευμένοι. Ο ίδιος δεν έχει πλέον ούτε δουλειά ούτε πρόσβαση σε υπηρεσίες ψυχικής υγείας για τα προβλήματα που εμφάνισε.
Η Sama αρνήθηκε πάντως τις κατηγορίες και επισήμανε ότι οι απολαβές των εργαζομένων της, από τους οποίους οι περισσότεροι ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχιας πριν από την πρόσληψή τους, ήταν τετραπλάσιες του κατώτατου μισθού στην Κένυα.
Ο έλεγχος περιεχομένου μπορεί να είναι «εξαιρετικά βλαπτικός από ψυχολογική άποψη, ωστόσο στις φτωχές χώρες πολλοί είναι διατεθειμένου να πάρουν το ρίσκο με αντάλλαγμα μια δουλειά γραφείου, δήλωσε στο AP η Σάρα Ρόμπερτς, η οποία μελετά το θέμα στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες.
Σε φτωχές χώρες σαν την Κένυα, είπε, η ανάθεση του ελέγχου σε εργολάβους «είναι μια ιστορία εκμετάλλευσης».
Οι συμβουλευτικές υπηρεσίες που παρέχονται συχνά δεν είναι ό,τι καλύτερο και η εμπιστευτικότητα των συνεδριών έχει αμφισβητηθεί, επισήμανε.
Η Φάσικα Γκεμπρέκινταν, πρώην επόπτρια της Sama, έβλεπε συχνά εικόνες βίας και φρίκης να αναρτώνται στο Facebook από την πατρίδα της την Αιθιοπία, όπου εκατοντάδες χιλιάδες σκοτώθηκαν στη διάρκεια του πολέμου στην περιοχή Τιγκρέι.
«Τρέχεις να ξεφύγεις από τον πόλεμο αλλά μετά πρέπει να βλέπεις τον πόλεμο. Ήταν σαν βασανιστήριο» είπε.
«Το Facebook θα έπρεπε να ξέρει τι συμβαίνει. Θα έπρεπε να νοιάζεται για εμάς».