Ίσως δεν είναι η χειρότερη χρονιά για την Χίο όσον αφορά την λειψυδρία. Ωστόσο, ο μακροπρόθεσμος σχεδιασμός είναι αναγκαίος εν’ όψει του κύματος των τουριστών που αναμένονται στο νησί.
Το πρόβλημα έχει φτάσει σε σημείο που η τοπικές αρχές αναγκάζονται να κλείνουν την υδροδότηση σε εκείνους που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες. Η σπατάλη του νερού σε τέτοιες εποχές καταλήγει εγκληματική.
Η κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη του νησιού στηρίζεται κυρίως στους υδατικούς πόρους, οι οποίοι καθορίζουν τον βαθμό και την έκταση της ανάπτυξης, ενώ συγχρόνως αποτελούν στοιχείο επιβίωσης όλων των ζωντανών οργανισμών. Παράλληλα, το νερό είναι ένας φυσικός ανανεώσιμος πόρος με πεπερασμένα όμως όρια αξιοποίησης και εκμετάλλευσης.
Από την δεκαετία του ΄90 παίρνονται μέτρα για να διευθετηθεί η υδρολογική κατάσταση, με 20 μεγάλους ταμιευτήρες, που λειτουργούν στην Χίο, αναφέρει ο Σίμος Καραολάνης, τέως διευθυντής αγροτικής οικονομίας και κτηνιατρικής Π.Ε. Χίου. Όπως επισημαίνει, λείπει ο σχεδιασμός – προγραμματισμός σε βάθος 20-30 ετών.
Αυτό όμως δεν είναι πλέον εφικτό, καθώς οι ανάγκες υδροδότησης αλλάζουν χρόνο με τον χρόνο, και παράλληλα αλλάζουν οι κλιματικές συνθήκες, ενώ οι φυσικοί πόροι είναι εκ φύσεως ανεπαρκείς. Στην Χίο, δεν συναντώνται αξιόλογοι υδατικοί πόροι και λείπουν εντελώς τα επιφανειακά νερά, παρά το ότι το μέσο ύψος βροχής είναι ικανοποιητικό. Τα αποθέματα ύδατος περιορίζονται κυρίως σε υπόγεια νερά στις πεδινές περιοχές και σε μικρές πηγές φυσικής ροής. Η εκμετάλλευση των υπογείων νερών γίνεται με κοινά ή αρτεσιανά φρέατα, τόσο για άρδευση όσο και για ύδρευση. Η ποσότητά τους είναι ανεπαρκής για την κάλυψη των αναγκών και σε αρκετές περιοχές είναι κακής ποιότητας (υψηλής σκληρότητας και στα χαμηλά υψόμετρα με αυξημένα χλωριούχα άλατα).
Ο κ. Καραολάνης θεωρεί ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας διαχείρισης του νερού. Ακόμη και αυτό δεν θα είναι παρά μια γραφειοκρατική παρέμβαση, χωρίς πρακτική αξία. Η τοπική κοινωνία και οι αρχές γνωρίζουν τα όρια τους. Με δεδομένο ότι βάση της οικονομίας των νησιών είναι ο τουρισμός και ότι όλες οι οικονομικές δραστηριότητες εξυπηρετούν τον τουρισμό, πόσο διατεθειμένοι είναι να αλλάξουν το οικονομικό μοντέλο; Η αρδευόμενη γεωργία απαιτεί πολύ μεγαλύτερες ποσότητες νερού. Είναι χαρακτηριστικό ότι για ένα στρέμμα αρδευόμενης έκτασης απαιτούνται περίπου 500 κ.μ. νερού, τα οποία μπορούν να εξυπηρετήσουν τις υδρευτικές ανάγκες επτά ανθρώπων για ένα έτος. Όταν η κυρίαρχη ζήτηση του νερού προορίζεται για την ικανοποίηση των αναγκών της ύδρευσης, θα εγκαταλείψουν τον αγροτικό τομέα;
Στις ΗΠΑ δοκιμάζουν διάφορες μεθόδους για την πρόκληση τεχνητής βροχής, όπως την ορογραφική σπορά νεφών, ενώ στην Κίνα εφαρμόζουν την υγροσκοπική μέθοδο. Σε κάθε περίπτωση δεν αποτελούν οριστική λύση σε ένα πρόβλημα που θα διογκώνεται παράλληλα με τα δισεκατομμύρια των κατοίκων του πλανήτη. Ο ΟΗΕ εκτιμά ότι περίπου 385.000 μωρά γεννιούνται κάθε ημέρα σε όλο τον κόσμο, δηλαδή 140 εκατ. τον χρόνο. Σύμφωνα με τα στοιχείa του 2018 καταγράφονται 267 γεννήσεις παγκοσμίως ανά λεπτό και ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται κατά περίπου 215.000 άτομα κάθε ημέρα. Αυτός ο αριθμός θα παραμείνει σχετικά σταθερός για τα επόμενα 50 χρόνια από το 2020 έως το 2070.