Όταν φαντάζεστε τον Δία, πιθανότατα βλέπετε έναν πλανήτη με πορτοκαλί και κοκκινωπές λωρίδες και την περίφημη Μεγάλη Κόκκινη Κηλίδα να σας κοιτάζει σαν ένα γιγάντιο μάτι.
Γνωρίζατε όμως ότι αυτές οι διάσημες λωρίδες αλλάζουν συνεχώς σε μέγεθος, χρώμα και θέση; Κάθε τέσσερα με πέντε χρόνια, ο Δίας αλλάζει τις λωρίδες του, και από τότε που ο Γαλιλαίος Γαλιλέι τις παρατήρησε τον 17ο αιώνα, οι επιστήμονες αναρωτιούνται γιατί.
Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι κάθε λωρίδα, που αποτελείται από νέφη αμμωνίας και νερού σε μια ατμόσφαιρα υδρογόνου και ηλίου, αντιστοιχεί σε ισχυρούς ανέμους που πνέουν ανατολικά ή δυτικά. Οι επιστήμονες έχουν επίσης συνδέσει τις ζώνες, οι οποίες φτάνουν σε βάθος πάνω από 1.600 χιλιόμετρα (1.000 μίλια) μέσα στην ατμόσφαιρα του Δία, με αλλαγές στις υπέρυθρες μεταβολές στο εσωτερικό του πλανήτη. Όμως μια ομάδα ερευνητών μόλις ανακάλυψε ένα άλλο σημαντικό στοιχείο, και όλα σχετίζονται με το μαγνητικό πεδίο του Δία.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από το διαστημικό σκάφος Juno της NASA που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Δία, η ομάδα συσχέτισε τις μεταβολές στις ζώνες του γίγαντα των αερίων με τις αλλαγές στο μαγνητικό του πεδίο.
“Είναι δυνατόν να έχουμε κυματοειδείς κινήσεις σε ένα πλανητικό μαγνητικό πεδίο, οι οποίες ονομάζονται στρεπτικές ταλαντώσεις. Το συναρπαστικό είναι ότι, όταν υπολογίσαμε τις περιόδους αυτών των στρεπτικών ταλαντώσεων, αντιστοιχούσαν στις περιόδους που βλέπετε στην υπέρυθρη ακτινοβολία του Δία”, ανέφερε σε ανακοίνωσή του ο συν-συγγραφέας της μελέτης Chris Jones, καθηγητής στη Σχολή Μαθηματικών του Πανεπιστημίου του Leeds στην Αγγλία.
Όπως συμβαίνει στον κόσμο της επιστήμης, αυτή η ανακάλυψη παράγει ακόμη περισσότερα μυστήρια.
“Παραμένουν αβεβαιότητες και ερωτήματα, ιδίως το πώς ακριβώς η στροφική ταλάντωση παράγει την παρατηρούμενη υπέρυθρη μεταβολή, η οποία πιθανότατα αντανακλά την πολύπλοκη δυναμική και τις αντιδράσεις νέφους/αερολύματος. Αυτά χρειάζονται περισσότερη έρευνα”, δήλωσε στην ίδια ανακοίνωση η επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης Kumiko Hori, πρώην του Πανεπιστημίου του Leeds και νυν του Πανεπιστημίου Kobe στην Ιαπωνία.
“Παρ’ όλα αυτά, ελπίζω ότι η δημοσίευσή μας θα μπορούσε επίσης να ανοίξει ένα παράθυρο για τη διερεύνηση του κρυμμένου βαθιού εσωτερικού του Δία, όπως ακριβώς κάνει η σεισμολογία για τη Γη και η ηλιοσεισμολογία για τον ήλιο”, δήλωσε η Hori.