Βαθιά κάτω από τους πολυσύχναστους δρόμους της πόλης της Νάπολης, στην Ιταλία, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν φουτουριστική τεχνολογία ηχογράφησης για να αποκαλύψουν έναν αρχαίο ελληνικό τάφο που οι αρχαιολόγοι γνώριζαν εδώ και χρόνια ότι υπήρχε αλλά δεν είχαν πρόσβαση, σύμφωνα με το Live Science.
Η περιοχή που σήμερα είναι γνωστή ως Νάπολη ονομαζόταν αρχικά Cumae, η πρώτη αρχαία ελληνική αποικία στην Ιταλία. Γύρω στο 650 π.Χ. ο οικισμός μετονομάστηκε σε Νεάπολη, ή Νέα Πόλη, και ήταν από τις πιο σημαντικές και ισχυρές αποικίες που κατείχαν οι Έλληνες, με δικό της φόρουμ, πλήθος ναών και πολλαπλές υπόγειες κατακόμβες.
Οι αρχαίες δομές που έχουν απομείνει βρίσκονται 33 πόδια κάτω από τη Νάπολη και, μέχρι πρόσφατα, ήταν απρόσιτες για τους αρχαιολόγους που ενδιαφέρονται για τη ζωή των Ελλήνων στην Ιταλία. Με τη βοήθεια υποατομικών σωματιδίων που ονομάζονται μιόνια, κοσμικές ακτίνες στη γήινη ατμόσφαιρα που μπορούν να περάσουν μέσα από στερεά ύλη, και ενός ευαίσθητου τύπου φωτοευαίσθητου φιλμ, καθώς και μιας μονάδας ανίχνευσης που μοιάζει με μεγάλο επίπεδο σαρωτή, οι αρχαιολόγοι κατάφεραν να εντοπίσουν, χωρίς να σκάψουν, έναν ταφικό θάλαμο που χρονολογείται μεταξύ του έκτου και του τρίτου αιώνα π.Χ..
Επειδή οι κοσμικές ακτίνες προέρχονται από το εσωτερικό της γήινης ατμόσφαιρας, οι ερευνητές έπρεπε να βρουν ένα σημείο κάτω από την περιοχή-στόχο τους για να καταγράψουν τον τρόπο διασποράς των μιονίων. Σε αυτή την περίπτωση, ο Valeri Tioukov, φυσικός στο Εθνικό Ινστιτούτο Πυρηνικής Φυσικής (INFN) της Ιταλίας και συγγραφέας μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά τον Απρίλιο στο περιοδικό Scientific Reports και περιγράφει λεπτομερώς τα ευρήματα, τοποθέτησε τις συσκευές ανίχνευσης μιονίων σε ένα κελάρι του 19ου αιώνα σχεδόν 60 μέτρα κάτω από τη γη. Οι συσκευές κατέγραψαν αυτό που ονομάζεται ροή μιονίων (η κίνηση των σωματιδίων σε μια συγκεκριμένη περιοχή με την πάροδο του χρόνου) για 28 ημέρες.
Ενώ καταγράφηκαν 10 εκατομμύρια μιόνια και αποκάλυψαν μια δομή 6,5 επί 11,5 πόδια, οι περιπλοκές του θαλάμου ταφής παραμένουν μυστήριο. “Σε αυτή τη διαμόρφωση, δεν υπάρχει τρόπος να επιλυθούν αντικείμενα μεγέθους μικρότερου από 10 εκατοστά [4 ίντσες]”, δήλωσε ο Tioukov στο Live Science. “Έτσι, μπορούμε ενδεχομένως να δούμε το κατά προσέγγιση σχήμα του δωματίου, αλλά όχι μικρές λεπτομέρειες όπως τα οστά”.
Στο παρελθόν, η εν λόγω διαδικασία έχει αποκαλύψει έναν κρυφό διάδρομο πάνω από την πάνω από την αρχαία είσοδο της πυραμίδας της Γκίζας και την αναζήτηση υπολειμμάτων καυσίμων σε έναν αντιδραστήρα μετά τον σεισμό και το τσουνάμι του 2011 που κατέστρεψαν τον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα στην Ιαπωνία.