Διευθυντής του Ευγενιδείου Πλανηταρίου από το 1973 εώς το 2014, δίδαξε σε δεκάδες επιμορφωτικά σεμινάρια αποφοίτων πανεπιστημίου και στελεχών επιχειρήσεων ως εισηγητής θεμάτων επικοινωνίας, λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων, παρακολούθησε ενεργά πολυάριθμα Συνέδρια και Σεμινάρια όπου παρουσίασε εργασίες του, και δημοσίευσε εκατοντάδες άρθρα και μελέτες του σε Ελληνικά και ξένα περιοδικά και εφημερίδες.
Έγραψε δεκα-οκτώ βιβλία για τις παραστάσεις του Ψηφιακού Πλανηταρίου και μία σειρά έξι βιβλίων για νέους με γενικό τίτλο «Τα Μυστικά του Σύμπαντος».
Εδώ θα περιοριστούμε να τονίσουμε πόσο σημαντικός είναι ένας επιστήμονας όταν αφιερωθεί στην εκλαΐκευση της Επιστήμης. Ίσως όλοι οι κάτοικοι της Αθήνας κυρίως έχουν μια σχέση με την Αστρονομία χάρη στο Ευγενίδειο Πλανητάριο του οποίου υπήρξε η ψυχή.
Μπορούμε ακόμα να χαρούμε την πηγαία μετάδοση της γνώσης που τον χαρακτήριζε σε πολλά βίντεο που έχουν αναρτηθεί στο διαδίκτυο.
Ακολουθεί ένα απόσπασμα από συνέντευξή του στην Καθημερινή το 2019.
“Ετσι το Ευγενίδειο έγινε το σπίτι μου, εκεί κοιμόμουν. Θυμάμαι, με έναν από τους διευθυντές του Ιδρύματος συγκρουόμασταν σε καθημερινή βάση. Σε μια σύσκεψη είχαμε κυριολεκτικά σκοτωθεί μπροστά σε Ελληνες και Αμερικανούς. Και πάνω στην έξαψη της στιγμής είπα ότι παραιτούμαι. Κατευθείαν πήρε ένα μειλίχιο ύφος και μου είπε: «Ξέρεις, Διονύση, οι παραιτήσεις ενίοτε γίνονται δεκτές».
Με ρωτάτε αν έχω συναίσθηση της προσφοράς μου στη χώρα. Οχι, δεν έχω. Θα σας πω κάτι, και μην το πάρετε ως ένδειξη μετριοφροσύνης. Εγώ ήμουν ο πρώτος ανάμεσα σε εκατοντάδες εργαζομένους που πέρασαν από το Ιδρυμα, αλλά ήμουν πολυλογάς και στους δημοσιογράφους άρεσε η απλότητα με την οποία εξηγούσα δύσκολες έννοιες. Φαινόμουν χαρισματικός, αλλά εγώ θεωρώ τον εαυτό μου τη γλάστρα που ποτίζεται μαζί με τον βασιλικό. Πάντοτε άκουγα τους συνεργάτες μου, και πρέπει να τονίσω ότι είχαμε τους πόρους για να πραγματοποιήσουμε αυτά που θέλαμε.”
