H φύση είναι γεμάτη εκπλήξεις και η αποτύπωσή τους είναι πάντα συναρπαστική. Τα αποτελέσματα του δεύτερου πανελλήνιου φωτογραφικού διαγωνισμού «Natura 2000- Click στη φύση» όχι μόνο πρόβαλαν με τον καλύτερο τρόπο τις περιοχές Natura 2000 της χώρας μας, αλλά μας χάρισαν φωτογραφικά στιγμιότυπα πολύ υψηλού επίπεδου.
Το WWF Ελλάςκαι το Περιοδικό Φωτογράφος, σε συνεργασία με τους εταίρους του έργου LIFE-IP 4 ΝATURA, κάλεσαν για δεύτερη συνεχή χρονιά το κοινό να φωτογραφίσει και να αναδείξει την ομορφιά των οικολογικά πολυτιμότερων περιοχών της Ελλάδας: των περιοχών Natura 2000.
H ανταπόκριση της φωτογραφικής κοινότητας ήταν εντυπωσιακή, καθώς επαγγελματίες και ερασιτέχνες φωτογράφοι ανταποκρίθηκαν με μεγάλη θέρμη και έδειξαν την ευαισθησία τους σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, καταθέτοντας πάνω από 1.500 φωτογραφίες.
Στον φετινό διαγωνισμό οι κατηγορίες ήταν τέσσερις –άνθρωπος και φύση, πτηνά, ζώα και φυτά, τοπίο– και σε κάθε μια αναδείχθηκαν τρεις μεγάλοι νικητές και επτά φωτογραφίες που πήραν έπαινο.
Μέσα από τον φωτογραφικό φακό είδαμε τους θησαυρούς που κρύβει η φύση και θαυμάσαμε δεκάδες είδη απαράμιλλης ομορφιάς. Αργυροπελεκάνος στην λίμνη της Κερκίνη, φοινικόπτερο στον Αμβρακικό κόλπο, λεοντόψαρο στο Αιγαίο, ασπροπάρης στο δάσος της Δαδίας, άλογα στην Πίνδο, αλλά και κατάβαση σε σπήλαιο στον Υμηττό, ψάρεμα στη λίμνη Καστοριάς, ανάβαση στο όρος Μαίναλο είναι μόνο μερικά από τα θέματα που ξεπρόβαλαν μέσα από τις 40 φωτογραφίες που ανέδειξε η κριτική επιτροπή.
Ας δούμε ανά κατηγορία τις φωτογραφίες που ξεχώρισαν και ας ταξιδέψουμε από τον ηφαιστειακό κρατήρα της Νισύρου και τον Θεσσαλικό Κάμπο μέχρι το Κεντρικό Ζαγόρι, την βραχονησίδα Άσπρο και τη Βάλια Κάλντα.
ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΦΥΣΗ
Στην κατηγορία «Άνθρωπος και Φύση» το 1ο βραβείο απονεμήθηκε στον Βασίλη Δρακόπουλο, το 2ο βραβείο στην Γενοβέφα Νεστραμιώτη και το 3ο βραβείο στον Χρήστο Πανταζή.
Βασίλης Δρακόπουλος – 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Άνθρωπος & Φύση”. Σπηλαιολόγοι στο σπήλαιο Ωραίο Βάρης ή Αντόνωφ, στην περιοχή του Υμηττού. Τα σπήλαια αποτελούν σημαντικό οικότοπο για ασπόνδυλα και νυχτερίδες Η Ελλάδα εμφανίζει μια αξιοσημείωτη, σε ποικιλία και ενδημισμό, σπηλαιόβια πανίδα. Από το 1861 μέχρι σήμερα έχουν καταγραφεί περισσότερα από 850 είδη. Μεταξύ αυτών υπάρχουν 392 ενδημικά, δηλαδή είδη που εντοπίζονται μόνο στην Ελλάδα και πουθενά αλλού στον κόσμο.Βέφα Νεστραμιώτη – 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Άνθρωπος & Φύση”. Ψαράς στη λίμνη Καστοριάς. Η λίμνη της Καστοριάς αποτελεί έναν υγρότοπο μεγάλης σημασίας. Εδώ θα συναντήσουμε σημαντικά είδη πουλιών όπως είναι την Λαγγόνα, τον Ροδοπελεκάνο, τον Αργυροπελεκάνο, τον Αργυροτσικνιά, τον Καλαμόκιρκο κ.ά. Το ψάρεμα με τις παραδοσιακές βάρκες επιτρέπεται καθ’ όλη σχεδόν τη διάρκεια του έτους εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής των ψαριών.Χρήστος Πανταζής – 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Άνθρωπος & Φύση”. Το τρίτοξο γεφύρι Καλογερικό, ή «κάμπια εν κινήσει» όπως είναι επίσης γνωστό, βρίσκεται στο Κεντρικό Ζαγόρι, κοντά στο χωριό Κήποι (Μπάγια). Στην ευρύτερη περιοχή του Εθνικού Πάρκου της Πίνδου απαντώνται περίπου 2.100 είδη φυτών, 60 είδη θηλαστικών, περισσότερα από 180 ειδών πουλιών και 24 είδη αμφιβίων.
Οι φωτογραφίες που έλαβαν ΕΠΑΙΝΟ στην κατηγορία “Άνθρωπος & Φύση”
1 of 7
Γεώργιος Ρηγούτσος. Γυμνοβράγχιο (Dondice banyulensis) στα βόρεια της βραχονησίδας Άσπρο, νοτιοανατολικά της Σύρου. Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα Γυμνοβράνχια της Μεσογείου, δεδομένου ότι το μήκος του μπορεί να φτάσει τα 7 εκατοστά.
Ζήσης Ζηκούλης. Ψάρεμα με καλάμι στη λίμνη της Καστοριάς. Η λίμνη φιλοξενεί μεγάλο αριθμό ειδών ψαριών, από τα οποία το πιο δημοφιλές είναι ο κυπρίνος ή αλλιώς γριβάδι. Επιπλέον αποτελεί σημαντικό βιότοπο για περισσότερα από 180 είδη πουλιών όπως βουβόκυκνοι, αγριόπαπιες, ερωδιοί και αργυροπελεκάνοι.
Βασίλης Πρόκος. Κεντρικό Ζαγόρι, στο δρόμο προς το χωριό Μηλιοτάδες. Η ιδιαίτερη οικολογική αξία της περιοχής είναι αναγνωρισμένη σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Οι ψηλές και απόκρημνες κορυφές δημιουργούν ένα έντονο και πολυσχιδές ανάγλυφο με ποικιλία οικοτόπων και ειδών. Οι εποχικές αλλαγές των οικοσυστημάτων προσφέρουν μοναδικές εικόνες και τοπία όλες τις εποχές του χρόνου
Δημήτριος Γιώβης. Ηφαιστειακός κρατήρας στη Νίσυρο. Η διάμετρος του Στέφανου -αυτό είναι το τοπικό όνομα του κρατήρα- είναι περίπου 300 μέτρα, έχει ελλειψοειδές σχήμα και το βάθος του φτάνει τα 27 μέτρα. Εξαιτίας της ηφαιστειακής προέλευσης και της γεωγραφικής της θέσης του νησιού, η Νίσυρος παρουσιάζει εξαιρετικά ενδιαφέρουσα χλωρίδα και πανίδα. Η καταγεγραμμένη παρουσία 450 ειδών φυτών, 85 ειδών πουλιών, 7 ειδών ερπετών, καθώς και η παρουσία της φώκιας Monachus monachus στις ακτές, αναδεικνύουν τη Νίσυρο σε μια περιοχή υψηλής βιοποικιλότητας.
Βασίλης Αγοραστός. Αγρότης στον θεσσαλικό κάμπο, ανάμεσα στα χωριά Άγιος Γεώργιος και Δοξαρά, Στο βάθος διακρίνεται ο χιονισμένος Κίσσαβος. Ο θεσσαλικός κάμπος φιλοξενεί τα 3/4 του πληθυσμού των κιρκινεζιών (Falco naumanni) που απαντώνται στην Ελλάδα. Αυτό το μικρόσωμο γεράκι σχηματίζει πολυπληθείς αποικίες και φτιάχνει τη φωλιά του μέσα σε οικισμούς, σε στέγες παλιών σπιτιών και αποθηκών. Τρέφεται με σαύρες, ποντίκια και μεγάλα έντομα στις κοντινές αγροτικές εκτάσεις.
Ανδρέας Καλαβρουζιώτης. Ζευγάρι λουόμενων που είναι καλυμμένοι με άργιλο (πηλό) στην παραλία Τουρλίδα της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου. Η Τουρλίδα μαζί με την Αγία Τριάδα φημίζονται για τα ιαματικά τους λουτρά. Η ευρύτερη περιοχή της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους της Μεσογείου με πλούσια χλωρίδα και πανίδα.
Μάριος Αγγελόπουλος – Ανάβαση στην κορυφή «Οστρακίνα» του όρους Μαίναλο. Σε αυτήν την προστατευόμενη περιοχή, η βλάστηση της ορεινής ζώνης αποτελείται κατά 80% από κεφαλληνιακή ελάτη (Abies cephalonica) και συμπληρώνεται από δάση μαύρης πεύκης (Pinus nigra).
ΠΤΗΝΑ
Στην κατηγορία «Πτηνά» το 1ο βραβείο απονεμήθηκε στον Βασίλη Θεοδωρίδη, το 2ο βραβείο στον Παναγιώτη Ξαξίρη και το 3ο βραβείο στον Μιλτιάδη Κουρμπόγλου.
Βασίλης Θεοδωρίδης – 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Πτηνά”. Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus) στη λίμνη της Καστοριάς. Πρόκειται για το σπανιότερο από τα επτά είδη πελεκάνων που υπάρχουν στον κόσμο και το δεύτερο σε μέγεθος είδος πουλιού στον πλανήτη. Στις Πρέσπες βρίσκεται η μεγαλύτερη αποικία αργυροπελεκάνων στον κόσμο, η οποία αποτελείται από το 20% περίπου του εκτιμώμενου παγκόσμιου αναπαραγόμενου πληθυσμού του είδους.Παναγιώτης Ξαξίρης – 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Πτηνά”. Φοινικόπτερο ή αλλιώς Φλαμίνγκο (Phoenicopterus roseus) στον Αμβρακικό κόλπο. Τα Φλαμίνγκο σχηματίζουν μεγάλα σμήνη και τρέφονται σε ρηχά νερά. Απαντώνται σχεδόν όλο το χρόνο στην Ελλάδα. Αποκτούν το χαρακτηριστικό ροζ χρώμα στις φτερούγες τους όσο μεγαλώνουν, καταναλώνοντας τις μικροσκοπικές γαρίδες Artemia, τις οποίες αναζητούν στα ρηχά νερά των υγροτόπων. Για την αναπαραγωγή τους ταξιδεύουν στη Γαλλία, την Ισπανία, την Τουρκία και σε άλλες χώρες της Μεσογείου.Μιλτιάδης Κουρμπόγλου – 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Πτηνά”. Βάλια Κάλντα και τεχνητή λίμνη Αώου στα Ιωάννινα, Ήπειρος. Με έκταση 11.500 τ.χλμ., αποτελεί την πιο μεγάλη ορεινή λίμνη της Ελλάδας και βρίσκεται ανάμεσα σε δύο Εθνικά Πάρκα, της Βάλια Κάλντα και του Βίκου-Αώου. Τα μεγάλα λιβάδια, τα δεκάδες μικρά ρυάκια με τη συνεχή ροή νερού και οι μικρές φυσικές λίμνες καθιστούν την περιοχή ιδιαίτερα σημαντική για πολλά είδη πουλιών.
Νάσος Ναλμπάντης. Ασπροπάρης (Neophron percnopterus) στο Δάσος της Δαδιάς. Μεταναστευτικός γύπας, ιδιαίτερα οικείος στους κατοίκους των αγροτικών περιοχών που μέχρι πρόσφατα συντηρούσαν πληθυσμούς του είδους. Είναι γνωστός με πληθώρα λαϊκών ονομάτων που μπορεί να αναφέρονται στα φυσικά του χαρακτηριστικά (π.χ. ασπροκότα), τις διατροφικές του συνήθειες (π.χ. χελωνάς), τη συμπεριφορά του (π.χ. μπατζουτιέρα) και τη συμβολική νοηματοδότησή του (π.χ. άλογο της Πασχαλιάς).
Κύριλλος Σαμαράς. Αλκυόνες στη λίμνη Καστοριάς (Alcedo atthis). Ένα πουλί με ασυνήθιστα μικρό σώμα, κοντά, λεπτά πόδια, μεγάλο κεφάλι, και εντυπωσιακο φτέρωμα με ποικιλία έντονων χρωμάτων που σπάνια απαντάται σε άλλα πτηνά. Συλλαμβάνει τα ψάρια ορμώντας από ύψος και βουτώντας κάτω από την επιφάνεια του νερού. Στη συνέχεια τα μεταφέρει σε κάποιο κλαδί ή βραχάκι για να τα φάει.
Ιωάννης Ιωαννίδης. Κορμοράνοι (Phalacrocorax carbo) στη λίμνη της Καστοριάς. Ο κορμοράνος είναι μεγαλόσωμο υδρόβιο πουλί με κατάμαυρο φτέρωμα και χαρακτηριστικό ιδιαίτερο πέταγμα με το λαιμό απλωμένο και συνεχή και «έντονα» φτεροκοπήματα. Τρέφεται με ψάρια, τα οποία πιάνει με μακριές και μεγάλης διάρκειας βουτιές στο νερό.
Δημήτρης Αραμπατζής. Αργυροτσικνιάς (Ardea alba) στη λίμνη Κερκίνη. Η Κερκίνη αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους υγροβιότοπους της Ευρώπης και φιλοξενεί τoυλάχιστov 300 είδη πoυλιώv. Συvoλικά 10 είδη πoυλιώv σχηματίζουν μικτές αποικίες στo παραπoτάμιo δάσoς, και φωλιάζoυv σε σημαvτικoύς αριθμoύς για τηv Ελλάδα και τηv Ευρώπη.
Γιώργος Χατζηαγγελίδης. Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus) στη λίμνη της Κερκίνης. Εμβληματικό είδος των υγροτόπων της Ελλάδας, κι ένα από τα σπανιότερα πουλιά στον κόσμο. Συνυπάρχει αρμονικά με τους ψαράδες καθώς καταναλώνει κυρίως μικρά ψάρια με μικρή εμπορική αξία.
Γεώργιος Λαγός. Κοτσύφι (Turdus merula) στη λίμνη Παμβώτιδα των Ιωαννίνων. Η λίμνη Παμβώτιδα ανήκει στις ευτροφικές φυσικές λίμνες. Ξεχωρίζει για την επιπλέουσα βλάστηση υδροχαρών φυτών, όπως η φακή του νερού, ο ποταμογείτονας, τα νούφαρα, οι ίριδες κ.ά. Η παραλίμνια βλάστηση περιλαμβάνει υπολείμματα υδροχαρών δασών ιτιάς, λεύκας και πλατάνου. Το τοπίο συμπληρώνεται από περιορισμένα υγρά λιβάδια που πλημμυρίζουν τον χειμώνα, αποτελώντας έναν ιδιαίτερα σημαντικό χώρο φωλιάσματος και εύρεσης τροφής για πολλά είδη παρυδάτιων πουλιών.
Γεώργιος Καρκαλής. Χουλιαρομύτα (Platalea leucorodia). Σπάνιο πτηνό που έρχεται στην Ευρώπη τους θερινούς μήνες, ενώ τον χειμώνα μεταναστεύει στην Αφρική. Φωλιάζει σε υγροβιότοπους με πλούσιους καλαμιώνες. Παίρνει το όνομά της από το μακρύ ράμφος με την πλατιά άκρη που θυμίζει κουτάλι (χουλιάρι).
ΖΩΑ ΚΑΙ ΦΥΤΑ
Στην κατηγορία «Ζώα και Φυτά» το 1ο βραβείο απονεμήθηκε στον Γεώργιο Καρκάλη (βλέπε αρχική εικόνα άρθρου), το 2ο στον Γιάννη Σαπνό και το 3ο στην Νατάσα Τριανταφύλλου.
Γιάννης Σαπνάς – 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Ζώα & Φυτά”. Άλογα της Πίνδου που ξεκουράζονται στην ευρύτερη περιοχή της Βάλια Κάλντα στην Πίνδο. Τα άλογα της Πίνδου αποτελούν μια από τις πιο γνωστές ελληνικές φυλές και χρησιμοποιούνται από τους υλοτόμους για την εξαγωγή κορμών μαύρης πεύκης από δύσβατα σημεία. Η ονομασία Βάλια Κάλντα είναι λατινικής και βλάχικης προέλευσης και σημαίνει «ζεστή κοιλάδα». Πρόκειται για μια απομονωμένη ορεινή κοιλάδα σε υψόμετρο 1.300 μέτρων με άγρια δάση, ορμητικά ρέματα και όμορφα ξέφωτα που εντυπωσιάζει με τον πλούτο της βιοποικιλότητας που φιλοξενεί.Νατάσα Τριανταφύλλου – 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Ζώα & Φυτά”. Αγριολούλουδα στη λίμνη Υλίκη. Η 9η σε μέγεθος φυσική λίμνη της Ελλάδας βρίσκεται στον νομό Βοιωτίας, και εκτείνεται από τη Θήβα μέχρι τον Ορχομενό. Από τη δεκαετία του 1950, χρησιμοποιήθηκε για να συμβάλλει στην ύδρευση της Αθήνας, μέσω υπόγειας σύνδεσης με τη λίμνη του Μαραθώνα. Στα νερά της ζουν πολλά είδη ψαριών, τέσσερα από τα οποία είναι ενδημικά (Scardinius graecus, Barbus graecus, Rutilus beoticus, και Rutilus ylikiensis). Επιπλέον, πολλά μεταναστευτικά πουλιά την αξιοποιούν ως τόπο διαχείμασης.
Παναγιώτης Δαλαγιώργος. Αυγά εντόμου της οικογένειας Chrysopidae στην περιοχή του Όρους Βούρινος. Ο Βούρινος -ή Μπούρινος για την περιοχή της Σιάτιστας- είναι ένα από τα σπουδαιότερα βουνά της δυτικής Μακεδονίας. Καλύπτεται κυρίως από δάση φυλλοβόλων πλατύφυλλων, δάση κωνοφόρων, θαμνώνες και λιβάδια, ενώ φιλοξενεί πληθώρα φυτών από τα οποία 4 είναι στενοενδημικά, δηλαδή φυτρώνουν μόνο εκεί και πουθενά αλλού στον κόσμο, καθώς και 39 είδη πουλιών και πολλά είδη θηλαστικών.
Σπύρος Σανσονέτης. Πεταλούδες του σπάνιου είδους Panaxia quadripunctaria στην Κοιλάδα των Πεταλούδων στη Ρόδο. Το δάσος ζητιάς ή αλλιώς υγράμβαρης (Liquidambar orientalis) στη συγκεκριμένη περιοχή είναι το μοναδικό φυσικό δάσος αυτού του είδους σε ολόκληρη την Ευρώπη και αποτελεί τόπο αναπαραγωγής αυτής της εντυπωσιακής πεταλούδας.
Παναγιώτης Λασκαράκης. Αγριόγιδο των Βαλκανίων (Rupicapra rupicapra balcanica) στο δάσος του Φρακτού. Στην περιοχή εντοπίζονται εκτεταμένα αιωνόβια δάση οξιάς, ελάτης και ερυθρελάτης, με δέντρα ηλικίας άνω των 500 ετών. Στη χώρα μας, πληθυσμοί αγριόγιδου καταγράφονται σε διάφορες περιοχές, όπως στο όρος Τύμφη και στη χαράδρα του Αώου, στο όρος Τραπεζίτσα, στο όρος Οίτη, στην χαράδρα του Αράχθου, στο Δάσος του Φρακτού κ.ά.
Κωνσταντίνος Κούκος. Οχιά (Vipera ammodytes) στην περιοχή της Κωπαΐδας. Είναι το πιο κοινό και περισσότερο γεωγραφικά εξαπλωμένο από τα πέντε είδη οχιάς που απαντούμε στην Ελλάδα. Είναι επίσης η μόνη που φέρει το χαρακτηριστικό «κερατάκι» στο άκρο του ρύγχους της. Τα ερπετά αποτελούν χαρακτηριστικό κομμάτι της ελληνικής βιοποικιλότητας και συμβάλλουν στη σταθερότητα του φυσικού περιβάλλοντος.
Ευστράτιος Λακιός. Σμέρνα (Muraena helena) στο βορειοανατολικό ακρωτήριο της Ικαρίας. Προτιμά να κρύβεται μέσα σε κοιλότητες βράχων και να περιμένει την λεία της να πλησιάσει. Το δάγκωμα της είναι πολύ ισχυρό και επώδυνο. Παρά τους κινδύνους του ψαρέματος της, το κρέας της θεωρείται πολύ νόστιμο.
Δημήτρης Αραμπατζής. Βόρεια πλευρά λίμνης Κερκίνης, κοντά στο Ακριτοχώρι. Η λίμvη Κερκίvης βρίσκεται στον νομό Σερρώv, και δημιουργήθηκε το 1932 εξαιτίας της κατασκευής φράγματoς στov πoταμό Στρυμόvα. Αποτελεί έναν από τoυς 10 Υγρότoπoυς Διεθvoύς Σημασίας της Ελλάδας (Υγρότoπoι Ramsar), καθώς φιλοξενεί περισσότερα από 300 είδη πoυλιώv. Στην Κερκίνη φωλιάζουν ερωδιοί, χουλιαρομύτες, κορμοράνοι και χαλκόκοτες, ενώ εντοπίζονται επιπλέον και πολλά σπάνια αρπακτικά πουλιά όπως o βασιλαετός (Aquila heliaca), o πετρίτης (Falco peregrinus), και ο θαλασσαετός (Halliaaetus albicilla)
Γεώργιος Ρηγούτσος. Λεοντόψαρο (Pterois miles) στη βραχονησίδα Άσπρο, νοτιοανατολικά της Σύρου. Πρόκειται για ένα εισβλητικό τροπικό είδος, το οποίο εισήλθε στην Μεσόγειο μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Το ψάρι αυτό μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το οικοσύστημα της Μεσογείου, εκτοπίζοντας τους ροφούς και άλλους κορυφαίους θηρευτές, προκαλώντας σοβαρές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
ΤΟΠΙΟ
Τέλος, στην κατηγορία «Τοπίο» το 1ο βραβείο απονεμήθηκε στον Πάνο Λασκαράκη, το 2ο στον Φώτη Καφετσή και το 3ο στον Θανάση Λιάπη.
Παναγιώτης Λασκαράκης – 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Τοπίο”. Περιοχή της Τύμφης στο ανατολικό Ζαγόρι. Πρόκειται για ορεινό όγκο με έντονο ανάγλυφο, απότομους γκρεμούς και κατάφυτες πλαγιές, όπου κυριαρχούν τα δάση οξιάς (Fagus sylvatica), ελάτης (Abies borisii-regis) και μαύρης πεύκης (Pinus nigra). Στην ευρύτερη περιοχή, εντοπίζονται σπάνια θηλαστικά, όπως η αρκούδα ο λύκος και η βίδρα, καθώς και εντυπωσιακά αρπακτικά πουλιά, όπως ο χρυσαετός, ο γυπαετός και ο ασπροπάρης.Φώτης Καφέτσης – 2ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Τοπίο”. Δρακόλιμνη της Τύμφης με φόντο την κορυφή της Αστράκας (2.436 μ.). Το βάθος της λίμνης είναι περίπου 9 μέτρα και είναι γνωστή για τους αλπικούς τρίτωνες (Triturus Αlpestris) ή βουνοτρίτωνες ή αλλιώς δρακάκια, όπως τους ονομάζουν οι ντόπιοι. Ο αλπικός τρίτωνας απαντάται σε ένα μεγάλο μέρος της Ευρώπης, κυρίως κεντρικά και ανατολικά. ενώ στην Ελλάδα εντοπίζεται κατά μήκος της οροσειράς της Πίνδου και μέχρι την Β.Α. Πελοπόννησο.Αθανάσιος Λιάπης – 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία “Τοπίο”. Τα Μετέωρα είναι ένα σύμπλεγμα από τεράστιους κάθετους βράχους, που υψώνονται βόρεια της Καλαμπάκας. Αποτελούν ένα από τα πιο εντυπωσιακά γεωλογικά μνημεία της χώρας μας και φιλοξενούν ιδιαίτερη πανίδα και χλωρίδα. Τα γυμνά κάθετα βράχια, που φτάνουν μέχρι και τα 400 μέτρα σε ύψος, αποτελούν ιδανικό τόπο φωλιάσματος για πολλά σπάνια πουλιά, όπως ο ασπροπάρης, ο τσίφτης, ο μαυροπελαργός και ο μπούφος.
Χρήστος Πανταζής. Αρκουδόρεμα, Βάλια Κάλντα, Πίνδος. Ο εθνικός δρυμός της Βάλια Κάλντα ιδρύθηκε το 1966 και είναι μέρος του Εθνικού Πάρκου της Βόρειας Πίνδου. Πρόκειται για μια δυσπρόσιτη ορεινή κοιλάδα που περικλείεται από τις κορυφές του αρχαίου όρους Λύγκος. Το Αρκουδόρεμα, παραπόταμος του Αώου, είναι ένα ορμητικό ρέμα στην καρδιά της προστατευόμενης περιοχής της Βάλια Κάλντα. Τα δάση της περιοχής αποτελούνται από μαύρη πεύκη, ρόμπολα και οξιές, ενώ τα σερπεντινικά πετρώματα ευνοούν την ανάπτυξη σπάνιων ειδών χλωρίδας.
Τζιχάν Κοτζά. Το Δάσος Φρακτού βρίσκεται βορειοανατολικά της Δράμας, ακριβώς στα σύνορα με τη Βουλγαρία. Σε αυτό συναντάμε μαυρόπευκα, έλατα, οξυές, ερυθρελάτες και σημύδες που συνθέτουν ένα από τα ομορφότερα μεικτά δάση της Ελλάδας. Αποτελεί ένα από τα ελάχιστα, εναπομείναντα, αδιατάρακτα δασικά οικοσυστήματα της Ευρώπης, και φιλοξενεί μια εντυπωσιακή ποικιλία σπάνιων ειδών χλωρίδας όπως ο πανέμορφος κρίνος της Ροδόπης, αλλά και πανίδας όπως ο αγριόκουρκος, η αρκούδα και το κόκκινο ελάφι.
Σωτήρης Ζαπαντιώτης. Λευκά Όρη, Κρήτη. Είναι η μεγαλύτερη σε έκταση οροσειρά της Κρήτης με υψηλότερη κορυφή τις Πάχνες (2.453 μ.). Τα Λευκά Όρη έχουν περισσότερες από πενήντα κορυφές με υψόμετρο άνω των 2.000 μέτρων και αποτελούν έναν από τους σημαντικότερους πεζοπορικούς προορισμούς της Ελλάδας. Δεκάδες μονοπάτια διατρέχουν το ορεινό σύμπλεγμα και τα περισσότερα φαράγγια είναι βατά, με διασημότερο αυτό της Σαμαριάς.
Θρασύβουλος Πάνου. Ρυάκι κοντά στη Ζαγορά Πηλίου. Το Πήλιο, γνωστό και ως το βουνό των μυθικών Κενταύρων, χαρακτηρίζεται από πλούσια μυθολογική παράδοση, μακραίωνη ιστορία, αλλά και εντυπωσιακή φυσική ομορφιά. Η εξερεύνηση του Πηλίου είναι γεμάτη εκπλήξεις για τον επισκέπτη, καθώς οι χαράδρες και οι γκρεμοί του εναλλάσσονται με κατάφυτες πλαγιές που καταλήγουν στις παραλίες του Αιγαίου με τα κρυστάλλινα νερά.
Παναγιώτης Οικονομίδης. Αεροφωτογραφία του Δέλτα Αξιού που, μαζί με τη λιμνοθάλασσα Καλοχωρίου, τις εκβολές του Γαλλικού ποταμού, το δέλτα του ποταμού Αλιάκμονα, τον υγρότοπο της Νέας Αγαθούπολης και τους υγροτόπους της Αλυκής Κίτρους, αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά υγροτοπικά οικοσυστήματα της Ελλάδας. Στο παρόχθιο δάσους του Αξιού υπάρχει μία από τις σπουδαιότερες μεικτές αποικίες πουλιών στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη.
Νίκος Τζαναβάρης. Δυτική πλευρά της λίμνης Κερκίνης, ανάμεσα στο ομώνυμο χωριό και στο χωριό Λιβαδιά. Η λήψη της φωτογραφίας πραγματοποιήθηκε τον Δεκέμβριο, όταν τα νερά της λίμνης υποχωρούν, αποκαλύπτοντας αυτούς τους ιδιαίτερους σχηματισμούς του πυθμένα.
Γκάρο Καλαϊτζιάν. Βάλια Κάλντα και τεχνητή λίμνη Αώου. Η βλάστηση γύρω από τη λίμνη είναι μοναδική. Ανατολικά της λίμνης επικρατούν δάση μαύρης πεύκης και διάσπαρτα ρόμπολα, ενώ στα δυτικά ξεκινάει ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εντυπωσιακά δάση οξιάς της Ελλάδας.
Μπορείτε να απολαύσετε επίσης τις φωτογραφίες που διακρίθηκαν σε 3D έκθεση εδώ:
Το δίκτυο Natura 2000 στη χώρα μας
Το δίκτυο Natura 2000 είναι το πολυτιμότερο εργαλείο που έχουμε στη διάθεσή μας για τη διαφύλαξη της φυσικής μας κληρονομιάς, λειτουργώντας ταυτόχρονα ως πλαίσιο για την επίτευξη της απαραίτητης ισορροπίας ανάμεσα στην προστασία της φύσης και τις ανθρώπινες δραστηριότητες.
Το Έργο LIFE-IP 4 NATURA είναι το σημαντικότερο έργο των τελευταίων δεκαετιών για την προστασία της φύσης στην Ελλάδα. Δώδεκα εταίροι (Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πανεπιστήμιο Πατρών, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, WWF Ελλάς, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Περιφέρεια Κρήτης, Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, Περιφέρεια Αττικής, Αποκεντρωμένη Διοίκηση Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, Πράσινο Ταμείο, Οργανισμός Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής), υπό τον συντονισμό του ΥΠΕΝ, ενώνουν τις δυνάμεις τους σχεδιάζοντας νέα εργαλεία προστασίας και διαχείρισης και αναδεικνύοντας τις ευκαιρίες που προσφέρει η αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με το φυσικό του περιβάλλον. Το Έργο συγχρηματοδοτείται από το πρόγραμμα LIFE της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Πράσινο Ταμείο.
Η κριτική επιτροπή του 2ου διαγωνισμού «Click στη Φύση» αποτελείται από την φωτογράφο, σκηνοθέτιδα και παραγωγό ντοκιμαντέρ Βίκυ Μαρκολέφα, τον δασολόγο και ένθερμο φωτογράφο φύσης Αναστάσιο Σακούλη, τον φωτογράφο φύσης Βασίλη Συκά, τον Δημήτρη Ζάντζα υπεύθυνο ψηφιακού περιεχομένου του WWF Ελλάς ως εκπρόσωπο της οργάνωσης και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Καλδή ως εκπρόσωπο του περιοδικού ΦΩΤΟγράφος.
