Οι εμπειρογνώμονες συμφωνούν ότι η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων θα πρέπει να αυξηθεί μέχρι το 2050, αλλά δεν μπορεί να αυξηθεί εκθετικά η ποσότητα γης ή γλυκού νερού που θα απαιτηθεί για την ικανοποίηση αυτής της ζήτησης. Με την αειφόρο γη περιορισμένη, μερικές εκτιμήσεις καταλήγουν ότι έχουμε μόνο 60 χρόνια παραγωγής τροφίμων, εάν συνεχίσουμε με τις τρέχουσες γεωργικές πρακτικές. Ένας τομέας παραγωγής τροφίμων που αναπτύσσεται ταχέως είναι η υδατοκαλλιέργεια – η πρακτική της καλλιέργειας τροφίμων στο νερό. Σχεδόν κάθε παράκτια χώρα έχει σημαντικές δυνατότητες εκμετάλλευσης των θαλασσών της και ο τομέας παγκοσμίως είναι έτοιμος για να αναπτυχθεί.
Αυτήν τη στιγμή, βρισκόμαστε σε ένα κρίσιμο σημείο καμπής, στο οποίο μπορούν στο πεδίο της υδατοκαλλιέργειας να αποφευχθούν τα λάθη των χερσαίων γεωργικών συστημάτων και να επωφεληθούμε από τα μοναδικά φυσιολογικά χαρακτηριστικά των ψαριών, των οστρακοειδών και των θαλάσσιων φυκιών. Η παραγωγή τροφίμων πρέπει να γίνει πιο έξυπνη. Πρέπει να χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά πόροι όπως η γη και το γλυκό νερό, να εκπέμψουμε λιγότερο άνθρακα και να περιορίσουμε συνολικά τις επιπτώσεις στο περιβάλλον. Η ανάπτυξη που θα δούμε στον τομέα της υδατοκαλλιέργειας τις επόμενες δεκαετίες είναι κάτι που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Η υδατοκαλλιέργεια είναι εγγενώς μέσο εξοικονόμησης πόρων. Η θαλάσσια υδατοκαλλιέργεια δεν απαιτεί γη και ελάχιστο γλυκό νερό. Δεδομένου ότι τα ψάρια αναπτύσσονται στο νερό, όπου οι επιπτώσεις της βαρύτητας μειώνονται, μπορούν να αφιερώσουν περισσότερη ενέργεια για την ανάπτυξη και χρειάζονται λιγότερα τρόφιμα ανά μονάδα παραγωγής από τα ζώα στην ξηρά. Και η καλλιέργεια στον ωκεανό επιτρέπει την «τρισδιάστατη γεωργία», επιτρέποντας την παραγωγή περισσότερων ζωικών πρωτεϊνών στο ίδιο αστικό αποτύπωμα.
Οι ζώνες βιώσιμης εμπορικής χρήσης μπορούν να κατευθύνουν την υδατοκαλλιέργεια μακριά από κρίσιμα θαλάσσια οικοσυστήματα, όπως τα μαγγρόβια ή τα κοράλλια και να κατευθυνθούν σε περιοχές που έχουν τις κατάλληλες βιοοικονομικές συνθήκες για την καλλιέργεια θαλασσινών – μειώνοντας πολλές αρνητικές επιπτώσεις της υδατοκαλλιέργειας στη διαδικασία. Η υδατοκαλλιέργεια μπορεί να ενσωματωθεί ακόμη και σε άλλες αναδυόμενες ωκεάνιες χρήσεις όπως η υπεράκτια παραγωγή βιώσιμης ενέργειας, συμπεριλαμβανομένων των ανεμογεννητριών. Ταυτόχρονα, τα κρίσιμα περιβαλλοντικά περιουσιακά στοιχεία μπορούν να προστατευθούν από την εμπορική ανάπτυξη.
Η Nature Conservancy, μαζί με πολλούς εταίρους, διεξάγει διάφορα πιλοτικά έργα σε όλο τον κόσμο για να καθορίσει πώς, πού και πότε η υδατοκαλλιέργεια μπορεί πράγματι να συμβάλει στη βελτίωση του περιβάλλοντος βελτιώνοντας την ποιότητα του νερού, τη λειτουργία των οικοτόπων και περιορίζοντας την τοπική όξυνση των ωκεανών.
Κατά μέσο όρο στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα τρόφιμα ταξιδεύουν 1.500 μίλια πριν φτάσουν στον καταναλωτή. Πολλές μεγάλες χώρες, από την Ευρωπαϊκή Ένωση μέχρι τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία, εισάγουν τα περισσότερα από τα θαλασσινά που καταναλώνουν στο σπίτι, καθιστώντας τα θαλασσινά ένα από τα πιο εμπορεύσιμα προϊόντα στον πλανήτη.
Αν μπορούσαμε να καλλιεργήσουμε περισσότερα θαλασσινά σε τοπικό επίπεδο, αυτό θα συντόμευε την αλυσίδα εφοδιασμού με θαλασσινά, θα μείωσε το αποτύπωμα άνθρακα των θαλασσινών, θα τονώσει τις τοπικές οικονομίες και θα προσφέρει τοπικές θέσεις εργασίας.
Με τις πόλεις να αναπτύσσονται εκθετικά σε ολόκληρο τον κόσμο, η τοπική παραγωγή τροφίμων γίνεται όλο και περισσότερο απαραίτητη, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της διαθέσιμης γης για την παραγωγή τροφίμων στην περιοχή τους έχει χρησιμοποιηθεί πλήρως. Οι περισσότερες μεγάλες πόλεις είναι παράκτιες και σε κοντινές αποστάσεις υπάρχει σημαντικό δυναμικό υδατοκαλλιέργειας για την εκμετάλλευση του ωκεανού με ασφάλεια και βιωσιμότητα.
Υπάρχουν ακόμα πολλά εμπόδια για να συμβεί αυτό. Χρειαζόμαστε έξυπνες πολιτικές για την υδατοκαλλιέργεια που να επιτρέπουν την ανάπτυξη, προστατεύοντας παράλληλα το περιβάλλον μας. Η συνεργασία με τις επιχειρήσεις, τις παράκτιες κοινότητες και τις κυβερνήσεις μπορεί να διασφαλίσει ότι το μέλλον της υδατοκαλλιέργειας θα ανταποκρίνεται στις δυνατότητές της και θα υπάρχει σε αρμονία με τους ωκεανούς και τις ακτές μας.
